Malagos District, Davao City - More than 30 NPA rebels ransacked the house of a Brgy. Captain yesterday, February 22, 2011, at about 3:45 in the afternoon in Baguio District, Davao City.
Police investigation disclosed that Baranggay Captain Alfredo B. Austral of Purok 4, Brgy Carmen, Baguio District was not in his house for he was attending a seminar when the armed rebels, led by a certain a.k.a Bobby, went inside and stole one 12 gauge shotgun issued by the City Government (Davao) to Barangay Captains and forcibly took a cell phone battery from Australs’ son who was there with his siblings during the rummage.
The Barangay Captains’ children who were present in their house were terrified by the rebels’ threats and intimidation.
Lt Col Gabriel C Viray, Commander of the 84th IB, calls the peace loving people to condone the terror acts of the NPA’s against civilians. “Let’s join hands in condemning the rebel NPA’s cowardly act of terrorizing local officials who are not supportive to them”, he said. “Let’s challenge the KARAPATAN to denounce NPA’s human rights violations”, he added.
Terrorizing the people is an act of cowardice involving the innocent civilians who supports the governments’ peace effort and now denies the useless cause of the CPP/NPA. Including the five civilian victims of “Maco Massacre”, on February 13, 2011, they are all victims of the CPP/NPA’s terroristic acts.
The troops from the 84th Infantry Battalion based in Malagos District, Davao City, responded to the incident by deploying soldiers in the area for public security operations.
2.23.2011
Families of “Maco Massacre” victims shout for justice
Maco, Compostela Valley Province – Three of the victims of “Maco Massacre” reposes as the families, friends and relatives bring them to their terminus.
The grieving family shouts for justice and condemn the brutal killing of the CPP/NPA. “They (NPA) are responsible to my husband’s death. If they did not plant a landmine, my husband will still be alive right now”. Mercedita Paquingan, Nicolas’ wife, said putting blame to the godless NPA.
On the other hand, Rosita, Juanitos’ widow, hopes that this kind of tragic incident will not happen anymore. “There are many lives wasted and many families suffered because of their (NPA) brutality”, Rosita Cabarubias said.
A day before Valentines’ eve, a heartless attack of the communist/terrorists NPA to civilians shocked the people of Comval Province after a community peace rally held at the tennis court of the Poblacion of Maco, Compostela Valley Province. The event was participated by 22 Barangays or more than 1,300 civilians coming from different sectors of Maco in cooperation with the Local Government Units, Local Government Agencies, and PNP – Maco. Governor Arturo Uy of ComVal Province was the guest of honour and speaker of the said peace rally.
At about 4:45 in the afternoon, right after the community rally, the people were on their way home on board a military truck, remorselessly attacked by the CPP/NPA by detonating an improvised explosive device at the roadside of Purok 6, Brgy. Libay-libay, Maco, Compostela Valley Province. Five civilians were held casualties.
Nicholas Paquingan (56) and a resident of Brgy Dumlan, Maco was dead on the spot. Four of them were brought to the Davao Regional Hospital in Tagum City.
Unfortunately, on Valentine’s Day, February 14, two of the wounded civilians Juanito Cabarubias (52) and Angelito Cumayas Jr. (42) gave in to their wounds.
On Monday at 2:30 P.M., after the necrology at the Tagum Chapel in Brgy. Conocotan, Tagum, the late Juanito Cabarobias was buried at the La Filipina Cemetery in Tagum City. On their way to the cemetery, the family members and friends call out for justice to the death of their loved ones.
The following day, Tuesday at 2:30 in the afternoon after a necrology with the families, friends and relatives, interment was given to the late Nicolas Paquingan at Brgy. Dumlan, Maco.
Today, at 9 in the morning, the late Angelito Cumayas Jr. is also buried at the estate of Cumaya’s family in Brgy Libay- libay, Maco, Compostela Valley Province.
“Recalling the recent Maco Massacre that resulted to the untimely death of our three fellow Filipinos is very disheartening”, Lt Col Joshua B. Santiago said as he extends his heartfelt condolences to the families of the three victims. “Let’s just pray for their repose and hopes for an exact verdict to the perpetrators. It should be a challenge to the human rights advocates like KARAPATAN to condemn the landmining of the CPP/NPA instead of justifying its terroristic acts”, he added.
Governor Arturo Uy denounced the CPP/NPA’s attack to the civilians who were his audience during the peace rally where he rendered a song entitled “PAGKAKAISA”.
“The CPP/NPA should give justice to their victims, they knew who did it, and they have their Kangaroo Court.” The Governor said over an interview in a local TV network.
The local government units of Maco and the 71st Infantry “Kaibigan” Battalion extended assistance to the families and will continue its mission.
TAMANG IMPORMASYON O TAMANG DELIHENSYA?
SA MATAGAL nang panahon kinikilala ang media na daluyan ng tamang impormasyon, bantay para kaayusan at tinig ng sambayanan. Walang pader na hindi guguho pag-media na ang kumalampag. Ang kapangyarihang ito, ang siyang naging batayan upang tawagin ang mga mamahayag na the fourth estate.
Napakahalaga ng papel na ginagampanan ng media sa daloy ng pagbabago at kaunlaran ng mga bansa. Nabuo ang malawakang anti-corruption and anti-authoritarian movements sa mga impormasyong isinisiwalat ng media. Afterall, kayang i-counter maneuver ang armadong pag-aaklas pero walang makaka-hadlang sa delubyo ng pagbabago gamit ang opinyon-publiko. Ayon sa Wikepedia, “The concept of the Fourth Estate (or fourth estate) is a societal or political force or institution whose influence is not consistently or officially recognized. It now most commonly refers to the news media; especially print journalism.”
Noong taong 2000 pilit napa-resign sa pwesto si President Jamil Mahuad Witt ng Ecuador. Sa Argentina napalayas si President Fernando de la Rua dahil sa malawakang pagbubunyag ng mga katiwalian na bumunga ng maigting na financial crisis noong 2001. Ganun din ang nangyari kay President Sanchez de Lozada ng Bolivia noong 2003 at President Carlos Mesa noong 2005.
Opinyon publiko rin ang bumuo ng pwersa ng pagbabago sa Thailand dahil sinalanta ito ng political crisis noong 2006, na humantong sa pag-layas sa pwesto ni Prime Minister Thaksin Shinawatra makalipas ang ilang buwan na demonstrasyon ng mamamayan at military coup.
Sa Pilipinas, tayong mga Pinoy ay kilalang “mahilig sa mga balita”. Sa mga pilyong isipan “tsismis”. Masdan n’yo na lang kung ano karami ang national broad sheet papers, tabloids, himpilan ng mga radyo, telebisyon at cable-tv channels. Meron pang mga provincial-base media outlets at isama na natin ang SMS or texting na napakabilis magkalat ng impormasyon (mahigit 60% ng ating populasyon ang gumagamit ng cellphones!).
Siempre, aminado tayo na sa pagpapalit-palit ng Administrasyon (mula sa pagbagsak ng rehimeng Marcos hanggang kay PGMA) hindi matatawaran ang naging papel ng media. May mga nagsasabi nga na “malaki ang naging papel ng texting” sa pagbagsak ng Administrasyong Erap. Katunayan, may mga political personalities na ngayon, na pumapasok sa media para sumikat at hindi na mahihirapan sa darating na electoral campaigns.
Ngunit may mga sitwasyong nangyayari na hindi maganda sa medyang pinoy.
Sa nakalipas na 42-taon, matagumpay na nagamit at nasabotahe ng maoistang CPP-NPA-NDF ang mass media sa Pilipinas. Pinalala pa ang sitwasyong ito mga opurtunistang pulitiko.
Gamit ang pormula ni Mao Tsetung na “in this war - propaganda plays a vital role, whoever wins the propaganda –wins the war!” epektibong nakapalawak ang maoist communist movement sa bansa. Take note: ang unang namumunong mga kasapi ng CPP Central Committee ay mga personalidad na galing sa mainstream media –Sison, Zumel, Ocampo et al.
Ang First Quarter Storm ang nagsilbing hudyat upang isulong ang Pangalawang Bugso ng maoist lead national democratic propaganda movement. Todong nalamutak ng mga komunista (gamit ang national democratic orientation) para mokontrol ang College Editors Guild of the Philippines (CEGP). Mula noong 1970s napakarami na ang naging produkto ng samahang ito at signipikanteng bilang ang naka-pwesto sa mga pangunahing media outlets. Epektibong ‘nakatay’ sa opinyon publiko na bulok ang estado. Pinatunayan pa ito ng talagang mga korap at opurtunista na nakapasok sa gobyerno.
Ang protracted people’s war na pangunahing estratehiya ng CPP-NPA-NDF ay sobra pa sa epektibong sumabotahe ng ekonomiya ng bansa. Maagang bahagi ng 1970s, kinikilala na sana ang Pilipinas bilang “booming tiger economy of Asia” at kahalintulad na sana tayo ng bansang Japan.
Gamit ang Kilusang Mayo Uno (KMU) naorganisa ng komunistang kilusan ang mga estratehikong kumpanya at industriya. Ang NPA naman ay walang humpay sa paniningil ng revolutionary taxations kahit sa maliliit na mga negosyante. Ang mga power transmission towers at mga tulay na pinonduhan mula sa pangungutang ng Gobyerno ay pinapasabog ng mga teroristang-rebelde. Resulta, sa maagang bahagi ng 1980s tinatantya na mahigit P1.7 trilyon ang nawala sa ekonomiya ng bansa “in the form of direct and consequential investments”. Ang mga power transmission towers at mga tulay na pinonduhan mula sa pangungutang ng Gobyerno ay pinapasabog ng mga teroristang-rebelde. Inamin din ng National Security Council (NSC) na “halos 2% ng taunang Gross National Product” ang nawawala dahil sa pananabotahe ng CPP-NPA-NDF.
Ang social impact ng terorismo ay gutom, kawalan ng trabaho, under-employment at kaugnay pa na mga problema. Itong mga isyu mismo na ito, ang siya ring ginagamit ng mga legal front organizations ng CPP-NPA-NDF laban sa Gobyerno! At media ang pangunahing instrumento!
Ang mga media practitioners na nangahas sa pag-expose ng mga kabalbalan na ito ay walang awang pinagpapaslang ng NPA, gaya ng nangyari kina Jun Porras-Pala ng Davao City; Dr. Ric Nepumuceno ng Bicol; Rino Arcones at Eddie Swede ng DYFM-Bombo Radyo-Iloilo at marami pa.
Bihasa sa paggamit ng panlilinlang at dahas ang mga komunistang-terorista!
Kaya nga, halos hindi natin matutunghayan na pinag-uusapan sa media ang terorismo. Panay na lang negatibong atake laban sa gobyerno o dili kaya hubad na katawan ng mga babae at samu’t saring kriminalidad na headlines sa mga dyaryo.
May mga media practitioners naman na nakontento na lamang sa pag-delihensya gamit ang “press card”. Meron d’yang ginagamit ang pangalan ng kanyang kasamahan upang maningil ng “parating” mula sa jueteng operators pero sinasarili naman ang koleksyon. Meron namang ‘nagpapa-gamit’ na lamang sa pulitiko for survival!
Ang hindi nakikita: terorismo ang ugat ng lahat! Ang manindigan kontra sa mga demonyong ito, ay isang seryoso na hamon para sa malaya at progresibong bukas.
Napakahalaga ng papel na ginagampanan ng media sa daloy ng pagbabago at kaunlaran ng mga bansa. Nabuo ang malawakang anti-corruption and anti-authoritarian movements sa mga impormasyong isinisiwalat ng media. Afterall, kayang i-counter maneuver ang armadong pag-aaklas pero walang makaka-hadlang sa delubyo ng pagbabago gamit ang opinyon-publiko. Ayon sa Wikepedia, “The concept of the Fourth Estate (or fourth estate) is a societal or political force or institution whose influence is not consistently or officially recognized. It now most commonly refers to the news media; especially print journalism.”
Noong taong 2000 pilit napa-resign sa pwesto si President Jamil Mahuad Witt ng Ecuador. Sa Argentina napalayas si President Fernando de la Rua dahil sa malawakang pagbubunyag ng mga katiwalian na bumunga ng maigting na financial crisis noong 2001. Ganun din ang nangyari kay President Sanchez de Lozada ng Bolivia noong 2003 at President Carlos Mesa noong 2005.
Opinyon publiko rin ang bumuo ng pwersa ng pagbabago sa Thailand dahil sinalanta ito ng political crisis noong 2006, na humantong sa pag-layas sa pwesto ni Prime Minister Thaksin Shinawatra makalipas ang ilang buwan na demonstrasyon ng mamamayan at military coup.
Sa Pilipinas, tayong mga Pinoy ay kilalang “mahilig sa mga balita”. Sa mga pilyong isipan “tsismis”. Masdan n’yo na lang kung ano karami ang national broad sheet papers, tabloids, himpilan ng mga radyo, telebisyon at cable-tv channels. Meron pang mga provincial-base media outlets at isama na natin ang SMS or texting na napakabilis magkalat ng impormasyon (mahigit 60% ng ating populasyon ang gumagamit ng cellphones!).
Siempre, aminado tayo na sa pagpapalit-palit ng Administrasyon (mula sa pagbagsak ng rehimeng Marcos hanggang kay PGMA) hindi matatawaran ang naging papel ng media. May mga nagsasabi nga na “malaki ang naging papel ng texting” sa pagbagsak ng Administrasyong Erap. Katunayan, may mga political personalities na ngayon, na pumapasok sa media para sumikat at hindi na mahihirapan sa darating na electoral campaigns.
Ngunit may mga sitwasyong nangyayari na hindi maganda sa medyang pinoy.
Sa nakalipas na 42-taon, matagumpay na nagamit at nasabotahe ng maoistang CPP-NPA-NDF ang mass media sa Pilipinas. Pinalala pa ang sitwasyong ito mga opurtunistang pulitiko.
Gamit ang pormula ni Mao Tsetung na “in this war - propaganda plays a vital role, whoever wins the propaganda –wins the war!” epektibong nakapalawak ang maoist communist movement sa bansa. Take note: ang unang namumunong mga kasapi ng CPP Central Committee ay mga personalidad na galing sa mainstream media –Sison, Zumel, Ocampo et al.
Ang First Quarter Storm ang nagsilbing hudyat upang isulong ang Pangalawang Bugso ng maoist lead national democratic propaganda movement. Todong nalamutak ng mga komunista (gamit ang national democratic orientation) para mokontrol ang College Editors Guild of the Philippines (CEGP). Mula noong 1970s napakarami na ang naging produkto ng samahang ito at signipikanteng bilang ang naka-pwesto sa mga pangunahing media outlets. Epektibong ‘nakatay’ sa opinyon publiko na bulok ang estado. Pinatunayan pa ito ng talagang mga korap at opurtunista na nakapasok sa gobyerno.
Ang protracted people’s war na pangunahing estratehiya ng CPP-NPA-NDF ay sobra pa sa epektibong sumabotahe ng ekonomiya ng bansa. Maagang bahagi ng 1970s, kinikilala na sana ang Pilipinas bilang “booming tiger economy of Asia” at kahalintulad na sana tayo ng bansang Japan.
Gamit ang Kilusang Mayo Uno (KMU) naorganisa ng komunistang kilusan ang mga estratehikong kumpanya at industriya. Ang NPA naman ay walang humpay sa paniningil ng revolutionary taxations kahit sa maliliit na mga negosyante. Ang mga power transmission towers at mga tulay na pinonduhan mula sa pangungutang ng Gobyerno ay pinapasabog ng mga teroristang-rebelde. Resulta, sa maagang bahagi ng 1980s tinatantya na mahigit P1.7 trilyon ang nawala sa ekonomiya ng bansa “in the form of direct and consequential investments”. Ang mga power transmission towers at mga tulay na pinonduhan mula sa pangungutang ng Gobyerno ay pinapasabog ng mga teroristang-rebelde. Inamin din ng National Security Council (NSC) na “halos 2% ng taunang Gross National Product” ang nawawala dahil sa pananabotahe ng CPP-NPA-NDF.
Ang social impact ng terorismo ay gutom, kawalan ng trabaho, under-employment at kaugnay pa na mga problema. Itong mga isyu mismo na ito, ang siya ring ginagamit ng mga legal front organizations ng CPP-NPA-NDF laban sa Gobyerno! At media ang pangunahing instrumento!
Ang mga media practitioners na nangahas sa pag-expose ng mga kabalbalan na ito ay walang awang pinagpapaslang ng NPA, gaya ng nangyari kina Jun Porras-Pala ng Davao City; Dr. Ric Nepumuceno ng Bicol; Rino Arcones at Eddie Swede ng DYFM-Bombo Radyo-Iloilo at marami pa.
Bihasa sa paggamit ng panlilinlang at dahas ang mga komunistang-terorista!
Kaya nga, halos hindi natin matutunghayan na pinag-uusapan sa media ang terorismo. Panay na lang negatibong atake laban sa gobyerno o dili kaya hubad na katawan ng mga babae at samu’t saring kriminalidad na headlines sa mga dyaryo.
May mga media practitioners naman na nakontento na lamang sa pag-delihensya gamit ang “press card”. Meron d’yang ginagamit ang pangalan ng kanyang kasamahan upang maningil ng “parating” mula sa jueteng operators pero sinasarili naman ang koleksyon. Meron namang ‘nagpapa-gamit’ na lamang sa pulitiko for survival!
Ang hindi nakikita: terorismo ang ugat ng lahat! Ang manindigan kontra sa mga demonyong ito, ay isang seryoso na hamon para sa malaya at progresibong bukas.
2.08.2011
NPA’s Abduct Non Combatants, Stage Highway Robberies
Camp Panacan, Davao City- Simultaneous highways robbery and abduction incidents happened early this morning eight days before the resumption of formal peace talks between the government and the CPP/NPA/NDF in Oslo, Norway on February 15, 2011.
The New People’s Army staged highway robbery and abductions at 5:30 this morning, February 7, 2011, in four different areas in Southern Mindanao. These areas were in Sto. Nino, Bansalan; Astorga, Sta. Cruz, both in Davao del Sur; Brgy. Marapat, Compostela, Compostela Valley Province and in Buddha Highway going to Bukidnon.
The armed group robbed one calibre .45 pistol from PO1 Edwin Antipuesto of Philippine National Police (PNP) Magsaysay, Davao del Sur at 5:30 this morning. Based on reports he was onboard a vehicle going to his office when the armed group flagged the vehicle he was riding.
While the calibre .45 pistol of P01 Ace Villapaz who was onboard of a passenger van going to Davao City was also robbed by the armed group clad in black fatigue uniforms. Undetermined numbers of NPA from SECOM 51 Command also blocked the road in Sta Cruz, Davao del Sur Highway and help up a Weena Bus and the passenger van where Villapaz is onboard. Villapaz, from the Regional Monitoring Group 11 (RMG11), was about to report to his station after a week end vacation.
Meanwhile, two military soldiers were abducted. An army trooper driving his motorcycle while on a weekend vacation was flagged down by 30 NPA members who escaped in an elf truck with the victim in Monkayo Comval Province.
A Retired Army soldier was also abducted along Buddha Highway, going to Bukidnon, at around 6:00 am yesterday, February 6, 2011.
LTC JOSHUA SANTIAGO, Spokesperson of 10ID said, “These incidents are clear demonstrations of CPP/NPA’s deceptive nature which is a clear violation of CARHRIHL. The two soldiers are non combatants when they were abducted. We therefore challenge the human rights advocates to look into and act on these violations.”
“The irrational behaviour of the communist terrorists only shows their criminal tendencies and may be seen as acts of desperation. Clearly, they gain nothing from these stunts”, LTC SANTIAGO added.
The New People’s Army staged highway robbery and abductions at 5:30 this morning, February 7, 2011, in four different areas in Southern Mindanao. These areas were in Sto. Nino, Bansalan; Astorga, Sta. Cruz, both in Davao del Sur; Brgy. Marapat, Compostela, Compostela Valley Province and in Buddha Highway going to Bukidnon.
The armed group robbed one calibre .45 pistol from PO1 Edwin Antipuesto of Philippine National Police (PNP) Magsaysay, Davao del Sur at 5:30 this morning. Based on reports he was onboard a vehicle going to his office when the armed group flagged the vehicle he was riding.
While the calibre .45 pistol of P01 Ace Villapaz who was onboard of a passenger van going to Davao City was also robbed by the armed group clad in black fatigue uniforms. Undetermined numbers of NPA from SECOM 51 Command also blocked the road in Sta Cruz, Davao del Sur Highway and help up a Weena Bus and the passenger van where Villapaz is onboard. Villapaz, from the Regional Monitoring Group 11 (RMG11), was about to report to his station after a week end vacation.
Meanwhile, two military soldiers were abducted. An army trooper driving his motorcycle while on a weekend vacation was flagged down by 30 NPA members who escaped in an elf truck with the victim in Monkayo Comval Province.
A Retired Army soldier was also abducted along Buddha Highway, going to Bukidnon, at around 6:00 am yesterday, February 6, 2011.
LTC JOSHUA SANTIAGO, Spokesperson of 10ID said, “These incidents are clear demonstrations of CPP/NPA’s deceptive nature which is a clear violation of CARHRIHL. The two soldiers are non combatants when they were abducted. We therefore challenge the human rights advocates to look into and act on these violations.”
“The irrational behaviour of the communist terrorists only shows their criminal tendencies and may be seen as acts of desperation. Clearly, they gain nothing from these stunts”, LTC SANTIAGO added.
2.04.2011
“TUWID NA LANDAS”: Patungo ba sa kaliwa?
SANTAMBAK ang mga maseselang usaping kumakaladkad sa sambayanan tungo sa hindi pa siguradong direksyon.
Nakikipag-usap para sa “kapayapaan” ngayon ang Gobyerno sa maoistang CPP-NPA-NDF. Ngunit ang pamamaraan ay balot ng hindi malinaw na mga pamantayan. Ayon kay Cong. Jun Alcover ng ANAD Partylist “kaduda-duda ang mga personalidad na bumubuo ng Government Panel sapagkat gaya ni Atty. Alex Padilla (Chairman) ay galing sa samahan ng mga abogadong nakahanay sa front organizations under the NDF”.
Kasama rin sa pinagdu-dudahan ni Cong. Alcover si Secretary Leila Delima ng Department of Justice na kamag-anak ni Juliet Delima –ang asawa ni Jose Ma. Sison (a.k.a Amado Guerero/Armando Liwanag) na s’yang Chairman ng maoist Communist Party of the Philippines (CPP).
Tadtad ng mga elemento mula sa “kaliwang pwersa” ang Administrasyong Noynoy Aquino. Nandiyan si Etta Rosales sa Commission on Human Rights (CHR), si Joel Rocamora sa Anti-Poverty Commission. Rolando Llamas bilang Presidential Adviser on Political Affairs at iba pa sa mga hindi gaanong pansinin na mga posisyon.
Ang tatlong nabanggit ay mga pangunahing lider ng AKBAYAN Partylist. Binuo ito noong Enero 1998 mula sa apat na makakaliwang-bloke: Bukluran para sa Ikauunlad ng Sosyalistang Isip at Gawa (BISIG); Christian socialists; social democrat group ng Pandayan, at Siglo ng Paglaya (Siglaya) –mula sa hanay ng mga rejectionist sa diktadurya ni Joma Sison. Itong panhuling grupo ay nagkawatak-watak din at ang pumalit sa loob ng AKBAYAN ay ang grupong tinaguriang Padayon.
Kahit saang anggulo sisilipin, ang mga grupong nabanggit ay panay mga MAKAKALIWA. Bagay na pinagmulan ng pagka-dismaya ng nakakarami, sa loob at labas ng Gobyerno.
Lalong umigting pa ang mga pagdududa kung saan ang tungo ng “tuwid na landas” noong pinalaya ni P-Noy ang ‘Morong 43’. Kumprehensibo ang datus ng AFP/PNP na ang mga ito ay kasapi at aktibong mga kadre sa National Health Staff ng NPA. Pinagtibay pa ito ng lima (5) sa 43 na nahuli sa pamamagitan ng boluntaryong paglagda sa affidavits na nagpapatunay na sila ay bahagi ng armadong pwersa ng teroristang NPA.
SA LAHAT ng mga “makakaliwang elemento” na ito, ang pinaka-organisado, brutal at well finance ay ang maoistang CPP-NPA-NDF. Nakalatag sa mga estratehikong sector ang kanilang mga sectoral at multi-sectoral front organizations. Ang kanilang goons (NPA) ay may kakayahang maglunsad ng kahit anumang-karahasan sa lahat ng oras.
ANG MALAKING pinagtatakahan ko ngayon ay ang “timing” ng mga pangyayari. Sabi ko nga kanina, ang pagpasok nila sa Administrasyong P-Noy ay pinagmulan ng pagka-dismaya ng nakakarami, sa loob at labas ng Gobyerno. Pero noong nag-umpisang lumutang na ang mga usapin hinggil sa infiltration ng mga makakaliwang ito in the key government positions bigla namang umiba ang senaryo sa opinyon publiko.
Naganap ang sunod-sunod na mga brutal kidnappings/carnappings. Nabunyag ang pagbili ni P-Noy ng Porsche. Binomba ang isang bus sa EDSA kung saan lima (5) ang patay at 15 ang sugatan. Sumabog ang “paba-on scandal” sangkot ang mga matataas na opisyal ng militar. Tumaas ang flag-down rate sa taxi ganun din ang presyo ng petroleum products at mga toll gate fees sa SLEX at NLEX.
Natabunan ng mga ‘headlines’ ang usapin hinggil sa pag-posisyon ng mga kaliwete sa Pamahalaan!
Ang tanong: meron bang sistematikong ‘smoke screening’ activity ang mga MAKAKALIWANG PWERSA para sa mas malaki pa nilang maniobra? O sadyang nagka-timing lamang ang mga kaganapan batay sa mas malawak na desenyo ng mga maoistang-terorista sa pag-agaw ng pampulitikang kapangyarihan?
Maging mapag-masid, baka ang “tuwid na landas” ay mahatak ng mga makakaliwa at mai-biglang liko sa komunistang komunoy!
-o0o-
CONGRATULATIONS kay Congressman Jun Alcover ng ANAD Partylist, nominated by GNN/Congress Magazine as one of the 30 Outstanding Congressmen of 2010. Awarding: February 16, 2011 sa Manila Garden Hotel
Nakikipag-usap para sa “kapayapaan” ngayon ang Gobyerno sa maoistang CPP-NPA-NDF. Ngunit ang pamamaraan ay balot ng hindi malinaw na mga pamantayan. Ayon kay Cong. Jun Alcover ng ANAD Partylist “kaduda-duda ang mga personalidad na bumubuo ng Government Panel sapagkat gaya ni Atty. Alex Padilla (Chairman) ay galing sa samahan ng mga abogadong nakahanay sa front organizations under the NDF”.
Kasama rin sa pinagdu-dudahan ni Cong. Alcover si Secretary Leila Delima ng Department of Justice na kamag-anak ni Juliet Delima –ang asawa ni Jose Ma. Sison (a.k.a Amado Guerero/Armando Liwanag) na s’yang Chairman ng maoist Communist Party of the Philippines (CPP).
Tadtad ng mga elemento mula sa “kaliwang pwersa” ang Administrasyong Noynoy Aquino. Nandiyan si Etta Rosales sa Commission on Human Rights (CHR), si Joel Rocamora sa Anti-Poverty Commission. Rolando Llamas bilang Presidential Adviser on Political Affairs at iba pa sa mga hindi gaanong pansinin na mga posisyon.
Ang tatlong nabanggit ay mga pangunahing lider ng AKBAYAN Partylist. Binuo ito noong Enero 1998 mula sa apat na makakaliwang-bloke: Bukluran para sa Ikauunlad ng Sosyalistang Isip at Gawa (BISIG); Christian socialists; social democrat group ng Pandayan, at Siglo ng Paglaya (Siglaya) –mula sa hanay ng mga rejectionist sa diktadurya ni Joma Sison. Itong panhuling grupo ay nagkawatak-watak din at ang pumalit sa loob ng AKBAYAN ay ang grupong tinaguriang Padayon.
Kahit saang anggulo sisilipin, ang mga grupong nabanggit ay panay mga MAKAKALIWA. Bagay na pinagmulan ng pagka-dismaya ng nakakarami, sa loob at labas ng Gobyerno.
Lalong umigting pa ang mga pagdududa kung saan ang tungo ng “tuwid na landas” noong pinalaya ni P-Noy ang ‘Morong 43’. Kumprehensibo ang datus ng AFP/PNP na ang mga ito ay kasapi at aktibong mga kadre sa National Health Staff ng NPA. Pinagtibay pa ito ng lima (5) sa 43 na nahuli sa pamamagitan ng boluntaryong paglagda sa affidavits na nagpapatunay na sila ay bahagi ng armadong pwersa ng teroristang NPA.
SA LAHAT ng mga “makakaliwang elemento” na ito, ang pinaka-organisado, brutal at well finance ay ang maoistang CPP-NPA-NDF. Nakalatag sa mga estratehikong sector ang kanilang mga sectoral at multi-sectoral front organizations. Ang kanilang goons (NPA) ay may kakayahang maglunsad ng kahit anumang-karahasan sa lahat ng oras.
ANG MALAKING pinagtatakahan ko ngayon ay ang “timing” ng mga pangyayari. Sabi ko nga kanina, ang pagpasok nila sa Administrasyong P-Noy ay pinagmulan ng pagka-dismaya ng nakakarami, sa loob at labas ng Gobyerno. Pero noong nag-umpisang lumutang na ang mga usapin hinggil sa infiltration ng mga makakaliwang ito in the key government positions bigla namang umiba ang senaryo sa opinyon publiko.
Naganap ang sunod-sunod na mga brutal kidnappings/carnappings. Nabunyag ang pagbili ni P-Noy ng Porsche. Binomba ang isang bus sa EDSA kung saan lima (5) ang patay at 15 ang sugatan. Sumabog ang “paba-on scandal” sangkot ang mga matataas na opisyal ng militar. Tumaas ang flag-down rate sa taxi ganun din ang presyo ng petroleum products at mga toll gate fees sa SLEX at NLEX.
Natabunan ng mga ‘headlines’ ang usapin hinggil sa pag-posisyon ng mga kaliwete sa Pamahalaan!
Ang tanong: meron bang sistematikong ‘smoke screening’ activity ang mga MAKAKALIWANG PWERSA para sa mas malaki pa nilang maniobra? O sadyang nagka-timing lamang ang mga kaganapan batay sa mas malawak na desenyo ng mga maoistang-terorista sa pag-agaw ng pampulitikang kapangyarihan?
Maging mapag-masid, baka ang “tuwid na landas” ay mahatak ng mga makakaliwa at mai-biglang liko sa komunistang komunoy!
-o0o-
CONGRATULATIONS kay Congressman Jun Alcover ng ANAD Partylist, nominated by GNN/Congress Magazine as one of the 30 Outstanding Congressmen of 2010. Awarding: February 16, 2011 sa Manila Garden Hotel
Subscribe to:
Posts (Atom)